Het verhaal achter Strength Within

Lieve lezer,

Allereerst super tof dat je een kijkje neemt op mijn website. In deze post ga ik je meenemen in de reis die ik heb mogen maken om te komen waar ik nu ben!

En nu zul je misschien denken, dat is toch gemakkelijk? Nou ik kan je vertellen, dat was het helaas niet. Ik neem je vanuit mijn jongere jaren mee in mijn leven.

Mijn leven begon in Beuningen in 1999, waar ik ben geboren en opgegroeid samen met mijn tweelingbroer. Vanaf jongs af aan was ik altijd op avontuur. Ik was altijd buiten te vinden en speelde veel met onze buurjongens en buurmeisjes. Een klein beetje verlegen en terughoudend was ik ook, maar dat nam niet weg hoe leuk ik het vond om met mensen te zijn. Ik keek de kat vaak uit de boom, totdat iets vertrouwd voelde.

Toen ik naar de basisschool ging, zat ik vele jaren bij mijn broer in de klas. Omdat ik vaker naar de achtergrond verdween, vertelde ik tijdens het avondeten maar weinig. We maakten dezelfde dingen mee in de klas en mijn broer nam daarin het voortouw. En ik vond dat helemaal prima. We hadden veelal dezelfde vriendjes en vriendinnetjes en dat maakte het soms ook lastig.

Met een jaar of 10 hebben we bewust gekozen om allebei naar een aparte klas toe te gaan. Dat zorgde er voor dat we ons beiden konden ontwikkelen, met nieuwe mensen en andere gebeurtenissen tijdens de schooldagen. Mijn jongere jeugd is fijn geweest, een jeugd waarin we netjes werden opgevoed en onze manieren leerden van onze ouders.

Zoals je vaker hoort in de basisschool begonnen de pesterijen te ontstaan. Helaas moesten ze mij, tot aan het eind van de middelbare school, altijd hebben. Mijn wereld werd continu kleiner en kleiner en de invloeden van buitenaf zorgde er voor dat ik aan het leven was naar de verwachtingen van anderen. Ik droeg alleen maar merkkleding en begon mezelf beter voor te doen dat ik was, in de hoop op goedkeuring. Ik had niet echt een vriendinnengroep waar ik écht bij hoorde.

Ik kon heel erg goed leren. Ik moest er zeker wel voor werken, maar ik haalde alles in één keer. Achteraf gezien was dat een manier om controle te houden en overigens ook het enige waar ik controle op had. Ik voelde me goed wanneer ik mijn tentamens in een keer haalde. Of wanneer ik de beste van de klas was.

In het een na laatste jaar van de HAVO gingen mijn ouders scheiden. Een gebeurtenis die tot een aantal maanden geleden, nog veel impact op mij heeft gemaakt. En nog heb ik soms momenten dat ik het lastig vindt. Na de scheiding heb ik de zorgen voor mijn moeder op mij genomen. Iets waar je op dat moment als kind helemaal niet mee bezig wilt zijn. Je moet leven, ontdekken, spelen maar vooral ook genieten.

Mijn huis waar ik ben opgegroeid werd verkocht en we stonden in de tussentijd drie maanden op straat. Gelukkig mochten we tijdelijk bij mijn oom en tante wonen. We waren met spoed op zoek naar een nieuw plekje. Bij de eerste beste mogelijkheid dat we konden verhuizen hebben we die natuurlijk met beide handen aangegrepen. We zijn verhuisd naar een plek waar wij ons beiden nooit écht thuis hebben gevoeld, het was noodzaak.

Daarnaast werd het contact met mijn vader verbroken. Vanaf dat moment leefde ik vanuit angst. Angst om weer teleurgesteld te worden, om mijn dierbaren te verliezen, om gepest te worden, om niet goed genoeg te zijn, om niet leuk gevonden te worden en bang dat ik nooit een plek zou vinden waar ik me wel thuis zou voelen. Het was een periode waar ik momenteel niet veel meer vanaf weet. De combinatie van een scheiding, contactbreuk met mijn vader, pesterijen op school, prestatiedrang, onzekerheid en twijfels. Het was te veel.

Dat resulteerde in een periode met heel veel alcohol, feestjes, ongezond eten, weinig bewegen en schijt hebben aan alles en iedereen om me heen. Afspraken werden verbroken, ik hield me niet aan de regels van mama, kwam veel te laat thuis of zelfs niet en deed echt waar ik zin in had. Niet nadenkend over mijn toekomst.

Het was een periode waar ik liever niet op terug kijk, maar ik weet dat het noodzakelijk was om te ontdekken wie ik écht ben. Ik was ontevreden met wie ik was en wilde daar wat aan doen. In de tussentijd veranderde mijn slechte gedrag in een obsessie voor alles waar ik nog wél controle op had. Ik begon met sporten terwijl ik geen idee had wat ik aan het doen was in de sportschool. Ik ging me verdiepen in gezonde voeding wat resulteerde in een ongezonde relatie met voeding. Ik labelde voedingsproducten als 'goed' en 'slecht'. Ik ging continu terug naar mijn oude omgeving en gewoontes, omdat me dat een veilig gevoel gaf.

Ik startte mijn eigen bedrijf, ging 40+ uren aan het werk, sportte 7 keer per week in de sportschool en daarnaast was ik heel veel aan het wandelen, fietsen en trampolinespringen op onze zolder. Ik ging sociale situaties uit de weg, omdat ik dan voor mijn gevoel alles wat ik die week goed had gedaan aan sporten en voeding had opgegeven in één avond. Ik ging het liefst nergens heen, zodat ik niet in de verleiding kwam met voor mij toen ongezond eten en dan was ik de dag erna fit zodat ik de lat in de sportschool weer wat hoger kon leggen. Ik ervaarde enorm veel stress. Ik had inmiddels een jaar geen natuurlijke cyclus gehad. Ik viel kilo's af door mijn verkeerde relatie met voeding en compensatiegedrag. Ik dacht dat als ik dunner zou zijn, ik weer geaccepteerd zou worden.

De maanden die volgde waren intens. Intens omdat ik op dat moment niet goed wist waar het aan lag. Waarom voel ik me zo uitgeput? Ik sliep heel erg slecht door de pijn in mijn benen en dacht dat dit de reden was. Ik ging naar de huisarst en zij verwezen me door naar de psycholoog. Nog steeds geloofde ik hier niet echt in. Hoe kan iemand die mij niet kent nou vertellen wat ik moet doen en waar ik me beter van ga voelen?

Totdat er een moment kwam en ik besefte dat er zo veel meer achter zat. Ik ging boeken lezen over het menselijk lichaam, over hormonen, over stress op je lijf, over te streng zijn voor jezelf, over meningen van anderen en over familiepatronen. Ik leerde hoe ik moest reflecteren, hoe ik kon omgaan met mijn negatieve zelfbeeld, ik leerde praten over mijn gevoelens en ik leerde hoe ik kon loslaten. De knop ging om.

Nu durf ik met trots terug te kijken op de progressie die ik geboekt heb de afgelopen jaren. Mijn reizen de laatste jaren naar Zuid-Oost Azië hebben me doen laten inzien waar ik tot in staat ben. Ik heb heel erg veel tijd met mezelf doorgebracht en nagedacht over mijn leven en mijn verleden, maar ook vooral over mijn toekomst. Mijn toekomst die ik aan ga met Strength Within. Ik ben krachtiger, sterker, liever, zorgzamer en trotser op mezelf dan ik ooit ben geweest. Ik heb mezelf tools aan geleerd die ik kan gebruiken, want ook bij mij gaat het niet elke dag geweldig. Ik heb ook mindere dagen, en dan kost het energie om mezelf weer uit de negatieve spiraal te trekken, maar ik weet heel goed wat ik hiervoor moet doen.

Met Strength Within wil ik anderen inspireren en motiveren om te gaan leven vanuit je kracht, niet vanuit angsten. Angsten die je hebben gevormd tot wie je nu bent en angsten die je leven veelal overnemen. Wij zijn het waard om ons waardevol te voelen en jij mag dat ook gaan ervaren.

Ik geloof met Strength Within dat we ons potentieel kunnen bereiken wanneer we geloven in ons eigen kennen en kunnen. Wanneer we ons niet laten tegenhouden door de mensen om ons heen. Door negatieve invloeden en overtuigingen achter ons te laten en te kijken naar de toekomst. Door onszelf door en door te kennen en te weten wie we écht zijn.